Διάβασα τυχαία την ιστοσελίδα σας και ένιωσα πολύ έντονη την ανάγκη να διηγηθώ και τη δικιά μου ιστορία.
Δεν ήξερα τίποτα για τον Άγιο, δεν είχα δει εκκλησία του, δεν ήξερα πότε γιορτάζεται η μνήμη του.
Από τον Απρίλιο του 2008 περνάμε δύσκολα πολύ γιατί η μητέρα μου έκανε εγχείρηση σε καρκίνο του παχέος εντέρου. Τον Σεπτέμβρη του 2009 μάθαμε ότι πρέπει να ξαναγίνει εγχείρηση λόγω μετάστασης στο συκώτι.
Ήμουν σε αθλία κατάσταση και ήταν η μέρα που είχε η μητέρα μου ραντεβού με το γιατρό της να της πει τι θα γίνει. Πήρα τα παιδιά μου να βγω βόλτα γιατί δε με χωρούσε ο τόπος. Εκεί που καθόμουν στη στάση του λεωφορείου με πλησίασε μια ηλικιωμένη κυρία, έπιασε κουβέντα με τα παιδιά μου και τους έδωσε από μια εικόνα της πανάγιας. Μου λέει εσένα θα σου δώσω τον Άγιο Νεκτάριο, είναι θαυματουργός και τον πιστεύουμε πολύ, και μετά έφυγε. Εγώ από την στεναχώρια μου δεν έδωσα σημασία.
Μετά από 2 μέρες διηγήθηκα το περιστατικό στη μητέρα μου και της είπα χωρίς ειλικρινά να ξέρω πότε γιορτάζει ο Άγιος, μαμά να δεις του Αγίου Νεκταρίου θα κάνεις εγχείρηση. Μετά από 2 μέρες ανακάλυψα ότι στην περιοχή που έμενα, 2 χρόνια τώρα, υπήρχε εκκλησία στη χάρη του που δεν είχα προσέξει.
Όσο περνούσαν οι μέρες και περιμέναμε τηλέφωνο από το γιατρό να μας πει πότε θα γίνει η επέμβαση, ένιωθα όλο και πιο πολύ την παρουσία του. Τελικά το τηλέφωνο χτύπησε στις 6 Νοεμβρίου και μας είπε ο γιατρός ότι στις 9 του μηνός θα γινόταν η εγχείρηση.
Με έπιασαν τα κλάματα και είπα στη μαμά μου να μη φοβάται και ότι θα ναι μαζί μας ο Άγιος. Επίσης τον είδα και στον ύπνο μου. Η εγχείρηση έγινε και πήγε πολύ καλά παρόλο που ήταν πολύωρη και επικίνδυνη. Αυτή την 9η Νοεμβρίου θα τη θυμάμαι για πάντα.
Είναι τυχαία όλα αυτά, σύμπτωση; Δεν νομίζω. Ήρθε και δήλωσε την παρουσία του και μας πρόσφερε τη βοήθεια του.
Έχω διηγηθεί σε πολλούς αυτή την ιστορία και όλοι συγκλονίζονται.
Ευχαριστώ πολύ,
Δέσποινα
