Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να αναφέρω δύο από τα μεγαλύτερα θαύματα του Αγίου Νεκταρίου στην οικογένεια μου, πιο συγκεκριμένα στον πάτερα μου!
Ο πατέρας μου από την ήμερα που γεννήθηκε είχε πρόβλημα στην καρδιά του. Σε ηλικία 7 ετών, έπειτα από κάποιες εξετάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί, οι γιατροί είπαν στην γιαγιά μου πως δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για το παιδί. Θα έμεναν εκείνο το τελευταίο βράδυ στο νοσοκομείο και ύστερα θα γυρνούσαν σπίτι, μιας και οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο. Έτσι έγινε…
Εκείνο το βράδυ όμως, σούρουπο ήταν, ο πατέρας μου άρχισε να νυστάζει. Τρίβει τα μάτια του και μόλις βγάζει τα χέρια του από το πρόσωπό του, βλέπει ολοζώντανο τον Άγιο Νεκτάριο (και το τονίζω! ο πατέρας μου ήταν ακόμα ξύπνιος, δεν είχε προλάβει να κοιμηθεί) και μένει ακίνητος χωρίς να μπορεί ούτε να μιλήσει ούτε να κουνηθεί. Τότε ο Άγιος του λέει «Θα πεις στην μητέρα σου να σε πάει στο σπίτι μου, να μείνετε ένα βράδυ να προσευχηθείτε και ύστερα ελάτε να κάνετε πάλι τις εξετάσεις» και χάνεται…
Η γιαγιά μου που έβλεπε την αντίδραση του μπαμπά μου, τον ταρακούνησε και του λέει «Τι έπαθες παιδάκι μου τι συμβαίνει;» Και εκείνος της απαντάει «μαμά είδα τον παππούλη είπε να πάμε σπίτι του». Ποιον παππούλη, ρωτάει η γιαγιά μου, τον Γιώργο ή τον Θανάση (πεθερός της και πατέρας της αντίστοιχα); Όχι μαμά έναν άλλο παππούλη δεν ξέρω πως τον λένε… Προσπαθούσε η γιαγιά μου να καταλάβει αλλά δεν μπορούσε… Εκείνη την ώρα μπαίνει ένας μοναχός στο δωμάτιο που νοσηλευόταν ο πατέρας μου, ο οποίος πουλούσε εικονίτσες. Πρώτη πρώτη η εικόνα του Αγίου Νεκταρίου… Πετάγεται ο πατέρας μου από το κρεβάτι και λέει «Να μαμά αυτός ο παππούλης ήτανε».
Η γιαγιά μου και ένας ακόμα κύριος που ήταν στο δωμάτιο, γιατί είχε άρρωστη την κόρη του, έμειναν άναυδοι. Τους εξήγησε ο πατέρας μου το όνειρο και την επόμενη μέρα το πρωί ξεκίνησε η γιαγιά μου με τον μπαμπά μου για την Αίγινα. Έμειναν εκεί ένα βράδυ και προσευχήθηκαν. Μετά από 2 μέρες πήγαν πάλι στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Ο γιατρός στο τέλος είπε στην γιαγιά μου «Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει, οι εξετάσεις είναι πεντακάθαρες» και του λέει η γιαγιά μου «Θα σας πω εγώ τι συμβαίνει» και του εξήγησε την ιστορία. Ο γιατρός έκανε τον σταυρό του και της απάντησε «Πάρε το παιδί σου και να πάτε στην ευχή του Θεού και μην φοβάσαι θα καμαρώσεις το παιδί σου και θα δεις και εγγόνια!» Και έτσι έγινε, από τότε ποτέ ξανά δεν παρουσιάστηκε πρόβλημα στον πατέρα μου, και επειδή ήμουν το πρώτο παιδί πήρα το όνομα του Αγίου Νεκταρίου γιατί ήμουν ταμένη και βαφτίστηκα στην Αίγινα!
Και ένα ακόμα…
Σε ηλικία 14 ετών εγώ άρχιζα να καπνίζω. Ο μπαμπάς μου το είχε καταλάβει και με ρώταγε συνέχεια. Εγώ το αρνιόμουν γιατί τον φοβόμουν, και εκείνη την χρονιά κόντευα επίσης να μείνω και στην τάξη. Μια μέρα, Κυριακή ήταν το 2009, ο πατέρας μου με έβαλε να ορκιστώ με το χέρι πάνω στην εικόνα του Αγίου Νεκτάριου και της Παναγίας ότι δεν καπνίζω και εγώ ορκίστηκα ψέματα. Ήξερα ότι δεν κάνει αλλά φοβόμουν τον μπαμπά μου και έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου την ώρα που ορκιζόμουν.
Αφού ορκίστηκα, ο πατέρας μου πίστεψε πως δεν καπνίζω άρα η μόνη έννοια του πλέον ήταν να περάσω την τάξη. Προσευχήθηκε στον Άγιο Νεκτάριο και εκείνος εμφανίστηκε στον ύπνο του (από τότε που ήταν 7 χρονών δεν τον είδε ξανά ξύπνιος) και του είπε.. «Εγώ θα βοηθήσω το παιδί σου αλλά εσύ δεν θα το ξανά βάλεις να ορκιστεί ψέματα πάνω στην εικόνα της μητέρας μου (εννοούσε την Παναγία). Το πρωί που ξύπνησα με παίρνει ο πατέρας μου αγκαλιά και μου λέει «ξέρω ότι καπνίζεις μου το είπε ο παππούλης μας… συγγνώμη που σε έβαλα να ορκιστείς επάνω τους και με φίλησε» από τότε δεν τον έχει ξανά δει.
Πάμε όμως στην Αίγινα και τον ακούμε βάζοντας το αυτί μας στον τάφο του!!!
Δοξασμένο το όνομα του εις τους αιώνας των αιώνων!!! Να προστατεύει και να βοηθάει όλο τον κόσμο!!! Μεγάλη η χάρη του!!!
Νεκταρία Παπαστάμου
