Από μικρή συναντούσα κοντά μου εκκλησίες Αγ. Νεκταρίου, εικόνες, διάφορα… έτσι από ένα σημείο και μετά ήξερα όταν έβλεπα μια εκκλησία σε εκδρομή ότι υπάρχει εκεί μέσα εικόνα του Αγίου… Θα μου πείτε ότι δεν είναι και τόσο σπάνιο… κι όμως… όταν σταματάει κανείς σε ένα εκκλησάκι από αυτά που έχουν χτισμένα στους δρόμους με 2-3 εικόνες μέσα και είναι Άγιος Νεκτάριος δεν είναι τόσο τυχαίο…
Όταν μετακομίσαμε στην Αθήνα… η εκκλησία κάτω από το σπίτι μας είχε ένα παρεκκλήσι… Άγιος Νεκτάριος φυσικά…
Όταν αγοράσαμε σπίτι με τον σύζυγο μου πήγαμε στην ενορία μας και φυσικά υπήρχε κάτι σαν παρεκκλήσι στον κάτω όροφο όπου μαζεύεται κόσμος… Άγιος Νεκτάριος φυσικά…
Τώρα θέλω να σας πω για το θαύμα που έσωσε την ζωή μου:
Στην ηλικία των 18 μου, ξημερώματα της μνήμης του Αγίου Νεκταρίου 09/11 γυρνούσαμε με τους φίλους μου από βραδινή έξοδο… ξαφνικά εγώ καθόμουν στο πίσω κάθισμα… και λέω στην φιλί μου: ας βάλουμε ζώνες… στην αρχή με κοίταξε περίεργα… είμαστε στο πίσω κάθισμα σιγά!! Βάλε της λέω… και βάζω κι εγώ… μετά από ένα λεπτό τρακάραμε… το πίσω μέρος του αυτοκινήτου τσαλακώθηκε… εμάς μας κράτησε η ζώνη…. εγώ θα σκοτωνόμουν αν δεν έβαζα ζώνη… είμαι σίγουρη ότι ήταν το χέρι του Αγίου Νεκταρίου…
Από τότε έχω τάξει ότι όταν ο Θεός μου χαρίσει ένα παιδί θα είναι ταγμένο στον Άγιο!!!
Με εκτίμηση,
Ειρήνη
