Η μητέρα μου Αναστασία Τουρουτόγλου μου είπε:
Η νονά του μικρού μου γιου (εγώ είμαι ο μικρός γιος, Νικόλαος Τουρουτόγλου), είχε μια μοδίστρα η οποία τα βράδια συχνά έβλεπε στον ύπνο της τον Άγιο Νεκτάριο να κάνει αγιασμό στο σπίτι της και να φεύγει κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια του σπιτιού.
Η ευσεβέστατη αυτή μοδίστρα, έδωσε στην νουνά του γιου μου την παράκληση του Αγίου Νεκτάριου, όταν η νουνά του γιου μου της είπε πως ένας καλός άνθρωπος, ο σύζυγός μου, Παρθένιος Τουρουτόγλου, ήταν άρρωστος. Η νονά έδωσε στην μεγάλη μου κόρη την παράκληση για να την διαβάζουμε. Η μεγάλη μου κόρη Μαριάνθη, κάθε βράδυ διάβαζε την παράκληση, πολλές φορές και μαζί με τον μικρο μου γιο, παρακαλώντας για την υγειά του πάτερα τους και συζύγου μου που ήταν πολύ βαριά άρρωστος με όγκο στον εγκέφαλο.
Κάποιο βράδυ, είδε η κόρη μου σε όνειρο τον Άγιο Νεκτάριο ως εξής:
Καθόταν η κόρη μου σε ένα λόφο και έκλαιγε. Ήρθε τότε ένας καλόγερος και την ρώτησε:
– Γιατί κλαις κοριτσάκι μου;
– Πως να μην κλαίω πάτερ αφού ο μπαμπάς μου θα πεθάνει που είναι βαριά άρρωστος.
– Μη κλαις παιδί μου, ο πατέρας σου θα γίνει καλά, της είπε ο καλόγερος.
Η κόρη μου κατάλαβε πως ήταν ο Άγιος Νεκτάριος και ξύπνησε κλαίγοντας από συγκίνηση και ξύπνησε με τα κλάματα και όλη την οικογένεια.
Και έτσι συνέχισε να διαβάζει την παράκληση σχεδόν κάθε βράδυ. Η κατάσταση του συζύγου μου πήγαινε όλο και χειρότερα και ο γιατρός του ήρθε στο σπίτι και με προετοίμασε για το ότι ο σύζυγός μου σύντομα θα τελείωνε την εδώ ζωή του. Γι’ αυτό, μας άφησε και το τηλέφωνό του για να τον ειδοποιήσουμε να έρθει να υπογράψει το πιστοποιητικό θανάτου.
Το επόμενο βράδυ, καθόμουν κοντά στο κρεββάτι όπου ο σύζυγός μου ήταν σε κωματώδη κατάσταση. Ξαφνικά όμως τον άκουσα να λέει καθαρά, «Να τος, να τος ο καλόγερος, φεύγει». Γύρισα προς την κατεύθυνση προς την οποία ένευε ο σύζυγός μου και είδα ένα απαλό γαλάζιο-γκρι σύννεφο που εξαφανίστηκε.
Αμέσως όμως παρατήρησα ότι ο σύζυγός μου όντως όχι μόνο μπορούσε να μιλήσει, ενώ ήταν σε αφασία από τον όγκο του εγκεφάλου που καταλάμβανε τα κέντρα της ομιλίας, αλλά και μπορούσε επίσης να κινήσει και όλα του τα άκρα ακόμα και το δεξί χέρι και πόδι που είχαν και αυτά επίσης παραλύσει από τον όγκο.
Από εκείνη την ημέρα η κατάσταση του συζύγου μου καλυτέρευε συνεχώς, ο σύζυγός μου συνήλθε εντελώς και επανήλθε πλήρως σε όλους τους τομείς της ζωής του για αρκετά χρόνια.
Ευχαριστούμε τον Άγιο Νεκτάριο για αυτό το μεγάλο θαύμα που έκανε στο σπίτι μας, χαρίζοντάς μας τον λατρευτό μας σύζυγο και πατέρα.
Νικόλαος Τουρουτόγλου