Χαίρετε εν Κυρίω Ιησού πάντοτε!
Λαμβάνουμε την τιμή και το θάρρος να σας γράψουμε και για το θαύμα, καθώς το πιστεύομε, που έλαβε χώρα στη σύζυγο Ακριβή, χάριτι του παναγίου Τριαδικού μας Θεού, με τις πρεσβείες πρωτίστως της υπεραγίας Μητρός μας Θεοτόκου, αλλά και του αγίου μας Νεκταρίου!
Είμαστε παντρεμένοι από 25ετίας και η αγάπη Του μας αξίωσε να φέρουμε στον κόσμο δυο παιδιά.
Το 1997, κάτοικοι Αθηνών πλέον, εκδηλώθηκε στην Ακριβή ψυχωσικό σύνδρομο, εξ αιτίας του θυρεοειδούς, που αγνοούσαμε ότι υπάρχει. Άγιος Ιερομόναχος, ενορίας της ανατολικής Αττικής, έσπευσε να την ευλογήσει, φέροντας μαζί του και θέτοντας επάνω της, απότμημα λειψάνου του Αγίου μας. Ο ίδιος ιερέας μας σύστησε και κλινική, όπου σύντομα συνήλθε, με την επιμέλεια ιδίως ενός εξαίρετου και πιστού ιατρού! Έκτοτε αναφέρθηκα στον Άγιο, θέτοντάς την υπό την προστασία του. Χαριτολογώντας είπα ότι του την χρεώνω, όπως μας έκαναν στο στρατό, με… ‘108’!
Εννιά χρόνια αργότερα (2004) ήρθε το πολύ σοβαρότερο: Κακοήθης λεμφαδενοπάθεια (Non-Hodgkin’s Lymphoma) και μάλιστα σε μια από τις πλέον επικίνδυνες μορφές της! Ο ως άνω ιατρός μας παρέπεμψε σε φίλο του ειδικό παθολόγο, ανάργυρο ιατρό του Θεού και άριστο επιστήμονα κι εκείνος στον καλύτερο ιατρό του είδους στην Ελλάδα (καθηγητή Γ. Πάγκαλη), λέγοντάς μου, μετά τη βιοψία, ότι η κατάστασή της είναι τόσο σοβαρή, που πρέπει να καταφύγουμε πρωτίστως στην προσευχή. Μετά τον Κύριό μας Ιησού και τη Μητέρα όλων μας λοιπόν, καταφύγαμε στον Άγιο!
Υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία με τα γνωστά εξουθενωτικά (εσωτερικά και εξωτερικά) αποτελέσματα…
Πέρα από τη θεραπεία καθεαυτή, το θαύμα, για μας τουλάχιστον, έγκειται επίσης στην όλη συμπεριφορά των ιατρών του αιματολογικού τμήματος του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών στη Σεβαστουπόλεως.
Ο καθηγητής (άνθρωπος αληθινά θεοσεβούμενος) αλλά και οι γιατροί του, λειτούργησαν ως πραγματική οικογένεια με ανυπολόγιστες συνέπειες στη θεραπεία της, όπως και τόσων άλλων εκεί.
Όλη αυτή η λαμπρή σειρά των θεραπόντων, μας έκαναν να ξεχάσουμε κάθε τι απ’ όσα αναφέρονται στη σύγχρονη ελληνική δημόσια (και όχι μόνον) υγεία (φακελάκια κ.λπ.). Ουδείς ζήτησε ή δέχθηκε οποιαδήποτε αμοιβή από εμάς. Στη συνέχεια μας είπαν ότι οι πιθανότητες (κατά το ανθρώπινον) για επάνοδο της ασθενείας, θα έβαιναν μειούμενες εντός της επόμενης 5ετίας.
Ασθενής η πίστη μας, αλλά σταθερή η προσήλωσή μας στην αγάπη του Θεού, δια των πρεσβειών της Παναγίας μας και του αγίου Νεκταρίου, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι παραλείπαμε στις προσευχές και τους λοιπούς αγίους μας και δη εκείνους των οποίων τα ονόματα φέρουμε.
Κάθε φορά έντονη ήταν η συγκίνηση, η αγωνία και η προσευχή συνάμα, κατά το άνοιγμα του φακέλου με τα αποτελέσματα των εξετάσεων (αξονικών κ.λπ.), αλλά και η εν συνεχεία ευχαριστία μας προς τον Άγιό μας γι’ αυτά και μάλιστα στον ιερό του Ναό, εδώ στο Ηράκλειο, όπου και τμήμα του λειψάνου του!
Έχουν περάσει ήδη 6 χρόνια από το πέρας της θεραπείας και είναι μια χαρά! Ας είναι ευλογημένο το Όνομα του Παναγίου Θεού, της Μητρός όλων μας Θεοτόκου και του αγίου Νεκταρίου!
Θεωρώ όμως ακόμη πιο σημαντικό το γεγονός ότι, μέσα από τη δοκιμασία αυτή, προσεγγίσαμε τον Κύριό μας και το μυστήριο της ζωής δι’ Αυτού, αφού θάνατος εν Αυτώ -Τω νικητή του θανάτου- απλά δεν υφίσταται!
Ας μας αξιώνει η άπειρη αγάπη Του, όλους τους Χριστιανούς, απανταχού της Γης, να δοξάζουμε το πάντιμον και μεγαλοπρεπές Όνομά Του, πρωτίστως εν τη ζωή ημών, πρεσβείαις της Παναγίας μας, του μεγάλου και θαυματουργού αγίου μας Νεκταρίου και πάντων Του των αγίων!
Μετά τιμής και αγάπης Χριστού του Θεού
Δημήτριος – Ακριβή